Deze maand viert de Amerikaanse muzikant Ethan Daniel Davidson uit Detroit, Michigan zijn 53e verjaardag. Sinds de jaren ’90 heeft hij in totaal elf albums met eigen folksongs uitgebracht waarbij “Come Down Lonesome” in 2020 als laatste realisatie op de markt verscheen. Daar komt nu een vervolg op met een nieuwe acht songs tellende 12e plaat die de titel “Stranger” kreeg. Professioneel is hij dagelijks actief als filantropist oftewel een verbeteraar van het leven door aandacht te geven aan het welzijn van de mensen.

Dat doet hij eigenlijk ook met de muziek die hij schrijft voor zijn platen. Zo horen we op “Stranger” enkele positieve songs over het leven in de nummers “Oh I” (zie 1e audiovideo), “Let There Be More Light” en het uptemponummer “All The Pretty Little Horses” dat u op de 2e audiovideo kunt beluisteren. Toch klinken zijn liedjes ondanks de opbeurende songteksten vaak sober en somber, vooral omwille van de bijhorende muziek die hij voor deze songs heeft gecomponeerd. Zo zingt hij met zijn elektrische gitaar en sitar spelende echtgenote Gretchen Gonzales als backing vocaliste de waarheidsgetrouwe zin ‘even bad seeds need rain’ in de mooie openingstrack “Even Bad Seeds”.

De producer van dit nieuwe album is Warren Defever, de frontman van de Amerikaanse experimentele rockband ‘His Name Is Alive’ uit Livonia, Michigan. Hij speelt ook mee op tampura, een Indisch snareninstrument en op harmonium (aka traporgel) bij enkele nummers op “Stranger”. De repetitieve klanken van deze instrumenten geven de liedjes een heel mysterieus en sfeervol cachet.

Zelf bespeelde Ethan Daniel Davidson ook een hele serie instrumenten bij het opnemen van de acht songs voor deze plaat, maar andere muzikanten die hun steentje aan de opname in de thuisstudio van de Davidsons hebben bijgedragen zijn gitarist-bassist Joey Mazzola, contrabassist Jordan Schug, drummers Scott Michalski en Steve Nistor en pedal steel-speler Pete Ballard. De bijhorende backing vocals werden afgeleverd door Julie Benjamin Peterhans en Kara Meister. Het levert nog enkele bijzondere intimistische liedjes op met “My Train Got Lost”, de coverversie van de traditional “Dink’s Farewell” en de folky albumafsluiter “There Was Famine In The House Of Bread”.

(valsam)